Bij oosterse gerechten met veel saus serveer ik het liefst gewoon witte rijst. Maar soms wil ik een rijstgerecht met wat meer smaak én met groenten erdoorheen. 

Dan kies ik meestal voor deze verrukkelijke rijst gebakken met lekker veel eieren, frisse bosui en lichtzoete wortelreepjes.

Gebakschaal of geurtje?

Ken jij ze ook, vrouwen die cadeaus bestemd voor de keuken haten, maar dan ook echt Háten? 

Krijgen ze van hun man een gebakschaal of een nieuwe stoofpan? Dan reageren ze enthousiast en blij verrast. Maar stiekem hopen ze de volgende keer op een geurtje, een sieraad of een tas!

Zo'n vrouw ben ik dus niet! Het zal er maar uit zijn: je maakt mij het allerblijst met kopjes, borden, spatels, servetjes en dus die gebakschaal en die stoofpan.

Cadeaus van dierbare vrienden

Ik prijs me gelukkig met de vele vrienden die dat weten. En ernaar handelen! Bedankt, bedankt, bedankt! Jullie cadeaus verschijnen vaak op tafel en roepen elke keer weer dierbare herinneringen op.

Eén van die supercadeaus heb ik dinsdag nog gebruikt. Voor de foto's van mijn gebakken rijst. Mijn Chinese visjesservies! Een servies met een verhaal.

Gezellige bridgelessen met vriendinnen

Je weet: ik woonde een paar jaar in Maleisië. Daar maakte ik deel uit van een hechte expatgemeenschap. Een groep waarin iedereen zijn steentje bijdroeg. De een voerde er hand-en-spandiensten uit voor de internationale school, de ander zat in het bestuur van een vereniging, gaf zeillessen aan kinderen, organiseerde sportevenementen, etc.

Mijn steentje bestond er o.a. uit dat ik bridgelessen gaf. Dat kaartspel, ja. Nou moet je niet meteen denken: slaapverwekkend, saai, duf. Bridge is een ingenieus spel.

En de lessen waren echt, echt supergezellig. We waren gewoon een club vriendinnen met een gedeelde hobby. Eén ochtend in de week kwamen we samen in mijn huiskamer.

We bespraken er bridgetactieken en speelden een aantal geprepareerde spelletjes. Tussendoor maakten we steevast tijd vrij om bij te praten en - je kent mij - te genieten van zelfgebakken lekkernijen.

Het doel van dit alles? Het spel voldoende leren beheersen om in de avonduren nog meer te kunnen bridgen onder het genot van nog meer hapjes. En een lekker glas wijn.

Mijn inzet was vrijwillig, sterker nog: het was na koken en bakken mijn leukste hobby.

Nooit een allerlaatste bridgeles

Maar aan alles komt een eind. Na tweeëneenhalf jaar zat ik daar opeens op een woensdagochtend. Knoop in mijn maag. Een week later zouden we verhuizen naar Nederland. Alles stond klaar voor de aller-allerlaatste bridgeles. 

Dacht ik.

Maar er kwam niemand... Er gingen tien minuten voorbij, een kwartier.

Tot ik om twintig over negen werd ontvoerd uit mijn eigen huis...

"Verrassing!!"

Om een lang verhaal kort te maken - nou ja, korter - ik werd meegetroond naar een "surprise!!"-party.

Op een zonnige patio zaten al mijn bridgevriendinnen klaar met koffie, heel veel gebak én, als kers op de taart, een mysterieuze, supergrote doos!

Halverwege de ochtend werd die pontificaal op mijn tafel geplant. 'Openmaken!' luidde de opdracht!

Chinees visjesservies

Alles bij elkaar kostte me dat wel een halfuur. In de doos zaten een heleboel kleinere pakjes. Het leek warempel of Sinterklaas langs was geweest! 

Na veel oohs, aahs en geklap stond er op de tafel naast mij - ja, ik had echt een extra tafel nodig voor dit cadeau - een compleet Chinees servies! Als bedankje! De dames had me niets mooiers kunnen geven!

Nu, zoveel jaar later, hebben we nog elke week plezier van dit servies. We gebruiken het steeds als we oosters eten. Sweet memories...

Gebakken rijst met ei, heel veel zacht en smeuïg ei

Een paar dagen geleden vormde mijn visjesservies het decor voor één van mijn lievelingsgerechten: krokante speklapjes met een verrukkelijke Chinese saus en gebakken rijst met ei, bosui en wortel.

Het recept voor de Chinese speklapjes gaf ik je laatst al. Nu is het de beurt aan de gebakken rijst. Er is in dit gerecht een hoofdrol weggelegd voor de eieren. Die maken de gebakken rijst bijna romig van smaak!

Rijst koken en laten afkoelen

Maar laat ik bij het begin van het recept beginnen. Eerst moet je er namelijk rijst voor koken. Gebruik een gewone langkorrelrijst. Ik kook die bij voorkeur in mijn, toevallig ook uit Maleisië afkomstige, rijstkoker. Maar als je die niet hebt, is dat geen probleem.

Na het koken moet de rijst helemaal afkoelen. Dat is echt essentieel; anders wordt de rijst plakkerig tijdens het bakken. Maak hem in dit stadium ook wat losser met een vork.

Clusters van ei en rijst

Daarna wordt de rijst kort gebakken in hete olie. Ondertussen klop je de eieren los in een kommetje. De truc is om - met het vuur middelhoog - de geklopte eieren over de rijst uit te gieten. En daarna niet meteen weer te gaan roerbakken. Laat het ei gedurende ongeveer een minuut eerst een beetje stollen.

Er ontstaan zo luchtige clusters van ei met rijstkorrels erin. Na een minuut mag je de rijst voorzichtig een paar keer gaan omscheppen. Het streven is om het ei niet bruin te laten worden, maar wel gaar. En de clusters moeten blijven! Althans, dat vinden wij hier in huis. Want die maken de rijst juist zo vreselijk lekker!

Je maakt het gerecht af door er gesneden bosui, gesnipperde chilipeper en geraspte wortel doorheen te scheppen. Nog één minuut doorwarmen en... aan tafel!

Heb ik je lekker gemaakt? Hieronder vind je het complete recept. Veel plezier ermee!

Gebakken rijst met heel veel ei, bosui en wortel

Ingrediënten voor een bijgerecht voor 4 personen:

• 400 gram langkorrelrijst, bijvoorbeeld basmatirijst
• ±7 dl water
• zout
• 8 bosuitjes
• 1 Spaanse peper
• 4 eetlepels zonnebloemolie
• 5 à 6 eieren (naar keuze)
• 150 gram geraspte wortel of zeer fijne julienne van wortel (in de supermarkt vind je deze al kant-en-klaar)
• een scheutje ketjap asin

Bereiding:

1. Ik kook mijn rijst het liefst in een rijstkoker. Voor het bereiden spoel ik hem eerst even af in een zeef onder koud stromend water. Daarna mag hij de rijstkoker in samen met het water en een beetje zout. Een dik halfuur later heb ik perfect gekookte rijst. Heb je geen rijstkoker? Hou je dan aan de instructies op de verpakking van de rijst.
2. Doe de rijst over in een schaal en maak hem met een vork even los. Laat de rijst helemaal afkoelen voordat je verdergaat met dit recept. 
3. Snijd de bosuitjes diagonaal in stukjes.
4. Verwijder de pitjes en de zaadlijsten uit de Spaanse peper en snipper het resterende vruchtvlees fijn.
5. Verhit de olie in een wok of hapjespan met anti-aanbaklaag.
6. Doe de rijst in de pan bij de hete olie en schep hem een paar keer goed om. Bak hem totdat alle rijstkorreltjes heet zijn en een beetje glimmen door de olie.
7. Klop de eieren los in een schaaltje samen met een snufje zout. 
8. Giet de eieren in de pan over de rijst. Wil je allemaal losse korrels als eindresultaat? Dan kun je het beste meteen de rijst gaan omscheppen samen met de eieren. Wij vinden het lekkerder om de eieren eerst een beetje te laten garen - zonder dat ze bruin bakken - en dan pas de rijst een paar keer grof om te scheppen. Zo wordt straks een deel van de rijst los en een deel zit in een soort smeuïge clustertjes bij elkaar in stukjes ei. Lekker!
9. Als al het ei net gaar is, mogen de bosuitjes, de pepersnippers en de wortelreepjes bij de rijst. Warm de groenten nog een minuut door. Schep de rijst ondertussen af en toe om. De groenten moeten knapperig en ongaar blijven.
10. Maak je gebakken rijst helemaal af met een scheutje ketjap asin. Tip: je kunt de ketjap ook op tafel zetten, zodat iedereen zelf de gewenste hoeveelheid kan toevoegen.
11. Serveer je rijst met ei, bosui en wortel meteen. 

Tips:

1. Dit rijstgerecht is lekker bij allerlei oosterse vlees- of kipgerechten, met of zonder saus. In mijn gezin zijn de krokante speklapjes met een Chinese saus op basis van hoisin favoriet! 
2. Zijn je bosuitjes niet meer helemaal vers en stevig? Leg ze een kwartiertje in een bak met ijskoud water. Daarna zijn ze weer superknapperig!

Eet jij vanavond Chinees? Goed idee! Want deze krokant gebakken speklapjes in Chinese saus zijn superlekker! En makkelijk om te maken!

Wat wordt in een recept bedoeld met 'sojasaus'?

Komt het volgende jou ook bekend voor? Vind je op internet een lekker klinkend oosters recept dat je wilt gaan maken, staat er in de ingrediëntenlijst 'sojasaus'; zonder een extra verduidelijking dus. Vooral in Engelstalige recepten zie je dat vaak. Nou ja, dan staat er natuurlijk 'soy sauce'. 😉

Je schrijft dit netjes over op je boodschappenlijstje en gaat naar de (oosterse) supermarkt. Daar tref je vervolgens tientallen soorten sojasaus aan.

Smaakt elke sojasaus hetzelfde?

Welke moet je nu kopen? Of maakt het allemaal niet uit en smaakt elke sojasaus sowieso hetzelfde?

De laatste vraag kan ik makkelijk voor je beantwoorden: dat maakt héél veel uit. De verschillen tussen de in Nederland verkrijgbare sojasauzen zijn gigantisch!

En daarmee blijft het antwoord op de eerste vraag wagenwijd openstaan! Het recept zadelt je op met een probleem. 

Mijn voorstel: surf bij zo'n recept meteen door naar een ander. Vindt de schrijver van een recept het niet belangrijk welke sojasaus zijn lezers precies gaan gebruiken? Vertrouw hem dan niet! Er staan vast nog meer onvolkomenheden in het recept...

Hoe zit het dan precies met al die verschillende sojasauzen?

In de basis worden traditionele sojasauzen gemaakt door geweekte en gekookte sojabonen en geroosterde tarwe samen te fermenteren onder toevoeging van o.a. schimmels, gisten, melkzuurbacteriën en zout. 

Het hele rijpingsproces neemt maanden tot jaren in beslag. 

In moderne fabrieken worden tegenwoordig vaak agressievere chemische processen aangewend om de productie te versnellen. De vraag is of dat net zulke lekkere sauzen oplevert, maar dat terzijde. Het gefermenteerde resultaat wordt in elk geval gefilterd en gepasteuriseerd. Wat er overblijft is een dunne substantie met een zoutige, umami smaak.

Waarom smaken alle sojasauzen anders?

Zoals je zult begrijpen is de verhouding tussen de gebruikte hoeveelheid sojabonen en tarwe bepalend voor de smaak. In elke saus is deze verhouding anders. Ook de lengte van de rijpingsperiode is van belang.

Maar dat zijn niet de enige factoren die de smaak beïnvloeden. Variatie in smaak wordt ook verkregen door allerlei uiteenlopende toevoegingen. Denk daarbij aan diverse suikerproducten, gefermenteerde vis, specerijen, zwarte bonen, paddenstoelenextracten, etc. De toevoegingen hebben ook invloed op de kleur, de helderheid en de viscositeit van de sauzen; dus of ze dun zijn of stroperig dik (en alles daartussenin).

Een dik boek vol met sojasauzen?

Er zijn zo veel verschillende soorten sojasauzen in de handel, dat het onmogelijk is om in een kort tijdsbestek alle sauzen te bespreken. Als je er een boek over zou willen schrijven, zou dat bijzonder lijvig worden.

De meest bekende sojasauzen komen uit China, Thailand, Japan en, voor ons Nederlanders, Indonesië. Zelfs in gewone supermarkten kun je Chinese light en dark soy sauce, oestersaus, Thaise vissaus, Japanse Kikkoman-saus en Indonesische ketjaps kopen. Wie een beetje van oosters eten houdt, heeft deze allemaal wel in zijn koelkast staan.

Hoisinsaus

Een saus op sojabasis die ik graag gebruik is de hoisinsaus. 

Alhoewel, dé hoisinsaus bestaat niet; ook daarvan bestaan weer zo veel varianten. Het is een dikke, zoete, bruin tot zwarte saus, die veel wordt toegepast in Chinese gerechten. Welk merk je het lekkerst vindt, hangt af van je eigen smaak. Ga je liever voor een zoetere of een zoutere variant, hou je van een pittige versie of bevat jouw hoisinsaus extra veel specerijen? 

Er is maar één manier om je eigen favoriet te vinden: koop een aantal sauzen en proef, proef, proef!

Krokante speklapjes met een verrukkelijk Chinees sausje

Vanwege al die verschillen vermeld ik het liefst zelfs het merk hoisinsaus dat ik in een specifiek recept gebruik. Voor alle duidelijkheid: dit blog is niet gesponsord. Ik heb voor het gemak een hoisinsaus genomen die makkelijk verkrijgbaar is in de supermarkt. Zo kun je zelf precies het Chinese sausje maken dat ik in mijn recept voor ogen heb.

Maar hey, wat let je om daar ook weer verandering in te brengen?! Het gaat erom dat jíj lekker eet.

En smaken verschillen nog meer dan sojasauzen!

Hoe dan ook, wij smullen elke keer weer van de speklapjes in Chinese saus, waarvan je het recept hieronder aantreft.

Rijst gebakken met heel veel ei, bosui en wortel

We eten er meestal gebakken rijst bij, waar ik losgeklopt ei doorheen roer en die ik op smaak maak met bosui, chilipeper, zeer fijne worteljulienne en weer een andere sojasaus: Indonesische ketjap asin.

In plaats van de ketjap zou je ook een Chinese light soy sauce kunnen gebruiken als je de hele maaltijd in Chinese sferen wilt houden. Proef zelf maar weer wat je het lekkerst vindt!

Het recept voor de rijst vind je in mijn volgende post. Wil je er zeker van zijn dat je het niet mist?

Geef je dan op voor mijn gratis receptenservice. Opgeven doe je rechtsboven op dit blog. Nadat je je e-mailadres hebt doorgegeven, ontvang je een e-mail (dat is wettelijk verplicht), waarin je gevraagd wordt je inschrijving te bevestigen. Doen! 

Na je bevestiging ontvang je elk nieuw recept gewoon in je inbox. Makkelijk toch?!

Maar nu eerst de Chinese speklapjes. Eet smakelijk!

Krokante speklapjes met een verrukkelijk Chinees sausje

Ingrediënten voor een hoofdgerecht voor 4 personen:

Voor het vlees:

• 6 à 8 speklappen (afhankelijk van je eetlust)
• zout en versgemalen zwarte peper
• vloeibare margarine

Voor het Chinese sausje:

• 1 teentje knoflook
• 1 Spaanse peper
• 1 eetlepel zonnebloemolie
• 200 ml hoisinsaus (ik gebruik de saus van het merk Flying Goose)
• 2 eetlepels gembersiroop
• 1 theelepel sambal manis
• 1 theelepel Chinees 5-kruidenpoeder (5-spice)
• 200 ml koud water
• 2 theelepels aardappelmeel

Bereiding:

1. Snijd elke speklap in 6 stukjes. Bestrooi het vlees met een beetje zout en peper; houd er rekening mee dat er ook al veel zout in de saus zit.
2. Verhit de margarine in een koekenpan. Braad hierin de speklapjes stevig aan. Draai het vuur laag en laat een deel van het vet in het vlees zachtjes uitsmelten, zodat de speklapjes lekker krokant worden. Dat duurt ongeveer een kwartier. Draai het vuur nog even hoog vlak voordat je de speklapjes serveert.
3. Tijdens het braden van het vlees kun je de saus maken. Snipper daartoe de knoflook fijn. Snijd de Spaanse peper open en verwijder de zaadjes en de zaadlijsten. Snipper het resterende vruchtvlees fijn.
4. Fruit de knoflook en de Spaanse peper 3 minuten zachtjes in de zonnebloemolie. 
5. Voeg de hoisinsaus, de gembersiroop, de sambal en het 5-kruidenpoeder toe. 
6. Los in een kommetje het aardappelmeel op in het water.
7. Voeg het aardappelmeelmengsel toe aan de rest van de saus en verwarm het geheel. Roer ondertussen goed. Hoe warmer de saus wordt, hoe meer hij gaat binden. 
8. Serveer de Chinese saus bij de speklapjes.

Tips:

1. Als je dat leuk vindt, kun je het gerecht nog garneren met wat extra gesnipperde of in ringetjes gesneden Spaanse peper en een beetje bosui.
2. Bij mooi weer kunnen de speklapjes ook op de barbecue. Snijd ze dan niet in kleinere stukjes.
3. Liever gourmetten? Gebruik dan extra dunne speklapjes! Die zijn sneller gaar en krokant.
4. Voor een oosters borrelhapje snijd je de speklapjes elk in 8 à 10 reepjes.
5. Ik gebruik vaak allerlei sojasauzen in mijn keuken. Wat ik dan maak? Dit zijn enkele voorbeelden: Indonesische gehaktballetjes, Thaise currysoep met noedels, kip en groenten of een overheerlijke roerbakschotel met kip, groenten, cashewnoten en ketjapsaus!

Hartige scones met spekjes, kummel, oude kaas en bieslook

Ik heb een zwak voor hartige scones. Als je mijn blog een beetje volgt, weet je dat waarschijnlijk al. 

Ik kan dus kort zijn over dit nieuwe recept: deze overheerlijke scones met oude kaas, krokante spekjes, kummelzaadjes en verse bieslook zijn een echte aanrader. Bak ze meteen! 

Serveer ze bij voorkeur bij een grote kom ouderwetse groentesoep met balletjes, want daar passen ze perfect bij! Zo tover je je soep meteen om in een echte maaltijdsoep. 

Heb je daar geen trek in vandaag? De scones zijn ook erg lekker als luxe ontbijtje of anders-dan-anders-lunch. En bij een high tea, maar dat verwachtte je natuurlijk al. 😉

Nog een tip: bak eens een grote hoeveelheid in één keer en vries je hartige scones in kleine porties in. Ontdooien/verwarmen gaat supermakkelijk in de magnetron (een paar minuten op half vermogen).

Eet je scones het liefst een beetje warm. Dan is de structuur verrukkelijk zacht en smeuïg doordat de kaas in het deeg smelt. En dat smelten doet vervolgens ook het klontje roomboter waar je je scone mee besmeert... 😋

Hartige scones met spekjes, kummel en bieslook

Ingrediënten voor ±12 stuks:

• 250 gram bloem
• 2½ theelepel bakpoeder
• 100 gram grof geraspte oude kaas
• 30 gram koude plantaardige margarine
• 40 gram koude roomboter
• 1 ei, losgeklopt in een kopje
• 125 ml zure room
• 70 gram kleine krokant gebakken spekjes (kant-en-klaar is prima)
• 3 eetlepels fijngeknipte bieslook
• 2½ theelepel kummelzaadjes
• een handje bloem voor het bestuiven van het aanrecht
• een beetje margarine voor het invetten van de bakplaat
• roomboter voor het besmeren van de scones

Bereiding:

1. Even een belangrijke tip voordat je begint: scones worden lekker licht wanneer het deeg zo kort mogelijk gekneed wordt en koel blijft. Dat bewerkstellig je het beste door het deeg te maken in de foodprocessor. Heb je geen foodprocessor, werk dan met koude handen, gebruik alleen de vingers in plaats van de volle hand en werk zo snel mogelijk. Zet alle ingrediënten van tevoren klaar, zodat er geen vertraging ontstaat tijdens het werken. Met name de boter en de margarine mogen niet warm worden. Dan wordt het deeg onhandig plakkerig. Nu kun je aan de slag.
2. Vet een bakplaat in met margarine. Verwarm de oven voor tot 175°C (conventionele oven).
3. Begin met de bloem, het bakpoeder en de kaas in de foodprocessor goed te vermengen.
4. Snijd de boter en de margarine snel in dunne plakjes en voeg deze toe aan het bloemmengsel. Meng de vetten met een paar korte pulsen van de foodprocessor door het meel. Het geheel wordt dan wat kruimelig.
5. Voeg vervolgens in één keer de zure room en de helft van het ei toe (bewaar de rest van het ei). Puls nog een paar keer en haal het deeg meteen uit de machine zodra het enige samenhang begint te vertonen.
6. Leg het deeg op je werkvlak en strooi er de spekjes, 2 theelepels kummelzaadjes en de bieslook overheen. Verdeel de ingrediënten met kleine kneepjes van de vingertoppen snel door het deeg. Ook nu geldt weer: kneed niet te lang.
7. Rol het deeg zonder veel druk uit op een licht met bloem bestoven werkvlak totdat het een dikte heeft van zo’n 3 centimeter.
8. Spoel een scherp en hoog deeguitstekertje met een diameter van 4 à 5 cm even af onder de koude kraan. Droog het niet. Steek er 12 rondjes mee uit het deeg (restjes kun je voorzichtig nog een keer uitrollen). 
9. Leg de scones op de bakplaat. Bestrijk ze met het resterende ei en strooi er nog wat kummelzaadjes overheen.
10. Bak de scones in ±18 minuten goudbruin en nét gaar. 
11. Neem de scones van de bakplaat en laat ze tot halfwarm afkoelen op een rooster.
12. Snijd aan tafel de scones open en besmeer ze met een likje roomboter.

Tips:

1. Deze hartige scones met spekjes en kummel kunnen een paar dagen bewaard worden. Piep ze dan vóór het serveren even op in de magnetron, zoals hierboven beschreven. 
2. Kummel wordt ook weleens karwijzaad genoemd. Handig om dat in je achterhoofd te houden als je naar de supermarkt gaat! 
3. Heb je de smaak te pakken en wil je ook hartige scones met andere vullingen bakken? Wat dacht je van scones met zongedroogde tomaten en basilicum, belegd met mozzarella, scones met chorizo en rode puntpaprika of kaasscones met bieslook?

Verse tomatensoep met tuinkruiden en gehaktballetjes

Hou jij ook zo van gezonde, verse tomatensoep? De zomertomaten van nu zijn er ideaal voor! 

De soep is op zijn allerlekkerst met veel tuinkruiden, een flinke scheut extra vergine olijfolie én - niet te vergeten - malse, rulle zelfgemaakte gehaktballetjes!

Ik maakte vorige week nog een flinke portie. Alles wat niet in één keer opging, vroor ik in. Zo ben ik straks in de herfst ook nog verzekerd van een lekker kopje zomer!

Zelf aan de slag? Onder mijn blog vind je het recept mét een paar tips voor verrukkelijke bijgerechten!

Een nieuw studiejaar

We zagen er de afgelopen paar weken overal beelden van: het nieuwe studiejaar is weer begonnen.

Maar voor de jonge eerstejaarsstudenten startte het studie-avontuur al veel eerder. Ze wilden allemaal op kamers!

Kamer-zoek-perikelen

Makkelijker gezegd dan gedaan. Vind zo'n kamer maar eens! Tientallen websites bezoeken, bedelen op social media, appjes sturen, telefoontjes plegen naar vrienden, vrienden van vrienden en vrienden van vrienden van vrienden, taarten uitdelen en hospiteren, hospiteren, hospiteren; alles werd ook deze zomer weer uit de kast getrokken! Ik zag het overal om me heen gebeuren. Jij ook?

Dan begrijp je dat mijn gedachten regelmatig weer uitgingen naar mijn eigen avonturen, jaren geleden.

Klus-kamers

De eerste kamer die me werd aangeboden was bij een oude meneer, die meteen wilde dat ik ook voor hem ging koken, schoonmaken, etc. Vooral over dat etc. was mijn moeder hevig verontrust...

De tweede kamer ben ik, na 200 km gereden te hebben, zelfs gaan bezichtigen. Het bleek te gaan om een achterkamer bij een soort help-mijn-man-is-klusser-gezin! Je kunt je vast wel een voorstelling maken van hoe 'mijn' kamer er uitzag. Mooi niet dus!

Na veel bloed, zweet en tranen betrok ik een zolderkamer zo'n 10 kilometer fietsen van de uni. Mijn vader legde er een vloerbedekking in en installeerde een deur(!). En langs zijn neus weg gaf hij me een presentje: een stevig, dik touw dat ik zou kunnen gebruiken om uit het raam te klimmen als de wel erg belabberde elektrische bedrading zou vlamvatten.

Mijn eerste 'uitzet'

Aan mijn moeder de schone taak om mij te adviseren over de te kopen 'uitzet'. 

Zo noemde je dat toen, alle spulletjes die je nodig had om een mini-huishouden op te starten. 

Een knaloranje plastic spatel, een houten snijplank, het aardappelschilmesje; die heb ik allemaal nog steeds. Ma wist waar ze moest zijn voor kwaliteit!

Oranje passe-vite

Laatst kwam ik het lijstje nog ergens tegen - mijn moeder bewaarde echt bijna alles - waar de absoluut noodzakelijke eerste levensbehoeften op stonden. 

Met op de tiende plek: een passe-vite! Van mijn spaargeld kocht ik een budgetvriendelijk exemplaar. Van, jawel, weer knaloranje plastic!

Zijn er nu mensen die niet weten waar ik het überhaupt over heb? Daar kan ik wel in komen! Zo vaak zie je een dergelijk apparaat niet meer in de keukens van nu. 

Misschien komen de woorden 'roerzeef' of 'passeerzeef' je bekender voor. Hoe dan ook, je gebruikt zoiets om groenten of fruit te passeren om er een fijne saus of soep van te maken. 

Echt handig hoor, maar of we dat tegenwoordig nou een eerste levensbehoefte zouden noemen voor een student met een smalle beurs...

Foto 1: passe-vite, roerzeef, passeerzeef. Kies je eigen naam maar!

Studentensoep

Wat mijn moeder natuurlijk wist, was dat ik dol was op tomatensoep met balletjes. En ze was er vast van overtuigd dat ze me goed genoeg had opgevoed om geen genoegen te nemen met de brouwsels van meneer Unox.

En daarmee sloeg ze de spijker op zijn kop. Al in mijn allereerste week waagde ik me aan mijn lievelingssoep. Ik kocht een kilo tomaten, wat gedroogde kruiden, een paar ons gehakt en ging aan de slag.

Een recept had ik niet, maar ik had mijn moeder deze soep al zo vaak zien maken. Ik sneed mijn tomaten in partjes en hup, de passe-vite in! En dan maar draaien, en draaien, en draaien, en draaien...

Wat viel me dat tegen. Die ma van mij moest echt spierballen hebben; het werk was loodzwaar. En er kwam nauwelijks sap uit mijn tomaten.

Hulplijn gebeld dus maar. Bleken de tomaten eerst gekookt te moeten worden in een bodempje water. Als ik dat geweten had!

Hét recept voor verse tomatensoep

Voor al degenen die dezelfde fout gemaakt zouden hebben zonder recept (geef het maar toe), volgt hieronder een uitgebreide beschrijving van hoe je deze soep het beste maakt. En een recept voor de overheerlijke gehaktballetjes!

Niet zonder passe-vite!

Je ziet op de foto's dat ik inmiddels afscheid heb genomen van de oranje zeef. Maar niet zonder een nieuw, zij het steviger, exemplaar te hebben aangeschaft. Want eerlijk is eerlijk, ma: ik kan nog steeds niet zonder passe-vite! En je tomatensoep blijft een topper!

Foto 2: de gare tomaten laten zich moeiteloos pureren. En alle velletjes en pitten blijven boven in de zeef achter!

Foto 3: de gezonde, superverse basis voor mijn zelfgemaakte tomatensoep!

Foto 4: aan tafel!

Hoe maak je zelf verse tomatensoep met tuinkruiden en gehaktballetjes?

Ingrediënten voor een voorgerecht voor ±20 personen of een maaltijdsoep voor ±10 personen:

Voor de soep:

• 2,5 kg rijpe, smaakvolle soeptomaten
• ±2,5 liter krachtige, niet te flauwe rundvleesbouillon (kan van bouillonblokjes) 
• 2 grote blikjes tomatenpuree
• 3 eetlepels fijngehakte tijmblaadjes 
• 6 eetlepels fijngehakte basilicumblaadjes 
• 1,5 theelepel gedroogde oregano
• 3 theelepels gedroogde marjolein 
• 1/2 theelepel gedroogde salie
• een schepje poedersuiker (hoeveelheid afhankelijk van de smaak van de tomaten) 
• versgemalen zwarte peper
• 2 à 3 teentjes knoflook uit de pers (optioneel)
• een scheut extra vergine olijfolie

Voor de gehaktballetjes:

• 1 kg fijn, mager rundergehakt
• 2 eetlepels fijngehakte basilicumblaadjes
• 1 eetlepel fijngehakte rozemarijnnaaldjes 
• 2 eetlepels fijngehakte tijmblaadjes
• 2 theelepels gedroogde marjolein
• 1/2 theelepel gedroogde dragon
• 1 teentje knoflook uit de pers (optioneel)
• ±12 eetlepels paneermeel
• 1 ei
• zout en versgemalen zwarte peper
• een beetje olijfolie voor het bakken van het proefgehaktballetje

Bereiding:

1. Snijd de tomaten in kwarten en leg ze in een pan met een bodempje water. Leg het deksel op de pan. Breng het water aan de kook en laat de tomaten gedurende een kwartier wat zachter worden. Draai de tomaten door een passe-vite.
2. Schenk de tomatenpulp bij de vleesbouillon. Voeg de tomatenpuree, de kruiden, de suiker, de peper en eventueel de knoflook toe. Breng de soep aan de kook. Proef de soep en voeg eventueel nog wat kruiden, suiker, water en/of een vleesbouillonblokje toe.
3. Vermeng alle ingrediënten voor de gehaktballetjes (behalve de olijfolie).
4. Maak even een klein proefgehaktballetje en bak dit in wat olie. Proef goed en voeg eventueel nog wat zout en/of peper toe aan het gehakt.
5. Vorm van het gehakt kleine gehaktballetjes en laat deze garen in de kokendhete soep.
6. Draai het vuur uit en maak de soep af met een scheut extra vergine olijfolie. 

Tips:

1. Heb je geen verse tuinkruiden in huis? Vervang dan elke eetlepel versgehakte kruiden door een theelepel gedroogde kruiden. Oregano kun je sowieso het beste in gedroogde vorm gebruiken; zo heeft het kruid meer smaak. Marjolein is erg lekker vers, maar moeilijk te krijgen. Heb je toevallig marjolein in je tuin, vervang dan elke theelepel gedroogde marjolein door 1 eetlepel versgehakte. Hetzelfde geldt voor de salie en de dragon.
2. Wil je je tomatensoep omtoveren in een - supergezonde - maaltijdsoep? Vul hem dan met pasta! Wij koken vaak 125 gram casarecce per persoon lekker al dente. Na het afgieten scheppen we de pasta even om met een scheutje extra vergine olijfolie. We zetten de pasta in een aparte kom op tafel, zodat ieder precies zo veel kan nemen als hij of zij wil! 
3. Serveer je liever een gebakken bijgerecht naast je soep? Ook dat kan! Wat dacht je van hartige scones? Echte aanraders zijn mijn kaas-bieslookscones en mijn scones met zongedroogde tomaten en basilicum, belegd met mozzarella. Ook lekker: krokante bagel chips met knoflook en basilicum, flinterdunne toast van gekruid pizzadeeg en gegrild knoflookbrood.