Bij oosterse gerechten met veel saus serveer ik het liefst gewoon witte rijst. Maar soms wil ik een rijstgerecht met wat meer smaak én met groenten erdoorheen.
Dan kies ik meestal voor deze verrukkelijke rijst gebakken met lekker veel eieren, frisse bosui en lichtzoete wortelreepjes.
Gebakschaal of geurtje?
Ken jij ze ook, vrouwen die cadeaus bestemd voor de keuken haten, maar dan ook echt Háten?
Krijgen ze van hun man een gebakschaal of een nieuwe stoofpan? Dan reageren ze enthousiast en blij verrast. Maar stiekem hopen ze de volgende keer op een geurtje, een sieraad of een tas!
Zo'n vrouw ben ik dus niet! Het zal er maar uit zijn: je maakt mij het allerblijst met kopjes, borden, spatels, servetjes en dus die gebakschaal en die stoofpan.
Ik prijs me gelukkig met de vele vrienden die dat weten. En ernaar handelen! Bedankt, bedankt, bedankt! Jullie cadeaus verschijnen vaak op tafel en roepen elke keer weer dierbare herinneringen op.
Eén van die supercadeaus heb ik dinsdag nog gebruikt. Voor de foto's van mijn gebakken rijst. Mijn Chinese visjesservies! Een servies met een verhaal.
Je weet: ik woonde een paar jaar in Maleisië. Daar maakte ik deel uit van een hechte expatgemeenschap. Een groep waarin iedereen zijn steentje bijdroeg. De een voerde er hand-en-spandiensten uit voor de internationale school, de ander zat in het bestuur van een vereniging, gaf zeillessen aan kinderen, organiseerde sportevenementen, etc.
Mijn steentje bestond er o.a. uit dat ik bridgelessen gaf. Dat kaartspel, ja. Nou moet je niet meteen denken: slaapverwekkend, saai, duf. Bridge is een ingenieus spel.
En de lessen waren echt, echt supergezellig. We waren gewoon een club vriendinnen met een gedeelde hobby. Eén ochtend in de week kwamen we samen in mijn huiskamer.
We bespraken er bridgetactieken en speelden een aantal geprepareerde spelletjes. Tussendoor maakten we steevast tijd vrij om bij te praten en - je kent mij - te genieten van zelfgebakken lekkernijen.
Het doel van dit alles? Het spel voldoende leren beheersen om in de avonduren nog meer te kunnen bridgen onder het genot van nog meer hapjes. En een lekker glas wijn.
Mijn inzet was vrijwillig, sterker nog: het was na koken en bakken mijn leukste hobby.
Maar aan alles komt een eind. Na tweeëneenhalf jaar zat ik daar opeens op een woensdagochtend. Knoop in mijn maag. Een week later zouden we verhuizen naar Nederland. Alles stond klaar voor de aller-allerlaatste bridgeles.
Zo'n vrouw ben ik dus niet! Het zal er maar uit zijn: je maakt mij het allerblijst met kopjes, borden, spatels, servetjes en dus die gebakschaal en die stoofpan.
Cadeaus van dierbare vrienden
Ik prijs me gelukkig met de vele vrienden die dat weten. En ernaar handelen! Bedankt, bedankt, bedankt! Jullie cadeaus verschijnen vaak op tafel en roepen elke keer weer dierbare herinneringen op.
Eén van die supercadeaus heb ik dinsdag nog gebruikt. Voor de foto's van mijn gebakken rijst. Mijn Chinese visjesservies! Een servies met een verhaal.
Gezellige bridgelessen met vriendinnen
Je weet: ik woonde een paar jaar in Maleisië. Daar maakte ik deel uit van een hechte expatgemeenschap. Een groep waarin iedereen zijn steentje bijdroeg. De een voerde er hand-en-spandiensten uit voor de internationale school, de ander zat in het bestuur van een vereniging, gaf zeillessen aan kinderen, organiseerde sportevenementen, etc.
Mijn steentje bestond er o.a. uit dat ik bridgelessen gaf. Dat kaartspel, ja. Nou moet je niet meteen denken: slaapverwekkend, saai, duf. Bridge is een ingenieus spel.
En de lessen waren echt, echt supergezellig. We waren gewoon een club vriendinnen met een gedeelde hobby. Eén ochtend in de week kwamen we samen in mijn huiskamer.
We bespraken er bridgetactieken en speelden een aantal geprepareerde spelletjes. Tussendoor maakten we steevast tijd vrij om bij te praten en - je kent mij - te genieten van zelfgebakken lekkernijen.
Het doel van dit alles? Het spel voldoende leren beheersen om in de avonduren nog meer te kunnen bridgen onder het genot van nog meer hapjes. En een lekker glas wijn.
Mijn inzet was vrijwillig, sterker nog: het was na koken en bakken mijn leukste hobby.
Nooit een allerlaatste bridgeles
Maar aan alles komt een eind. Na tweeëneenhalf jaar zat ik daar opeens op een woensdagochtend. Knoop in mijn maag. Een week later zouden we verhuizen naar Nederland. Alles stond klaar voor de aller-allerlaatste bridgeles.
Dacht ik.
Maar er kwam niemand... Er gingen tien minuten voorbij, een kwartier.
Tot ik om twintig over negen werd ontvoerd uit mijn eigen huis...
Om een lang verhaal kort te maken - nou ja, korter - ik werd meegetroond naar een "surprise!!"-party.
Op een zonnige patio zaten al mijn bridgevriendinnen klaar met koffie, heel veel gebak én, als kers op de taart, een mysterieuze, supergrote doos!
Halverwege de ochtend werd die pontificaal op mijn tafel geplant. 'Openmaken!' luidde de opdracht!
Alles bij elkaar kostte me dat wel een halfuur. In de doos zaten een heleboel kleinere pakjes. Het leek warempel of Sinterklaas langs was geweest!
Maar er kwam niemand... Er gingen tien minuten voorbij, een kwartier.
Tot ik om twintig over negen werd ontvoerd uit mijn eigen huis...
"Verrassing!!"
Op een zonnige patio zaten al mijn bridgevriendinnen klaar met koffie, heel veel gebak én, als kers op de taart, een mysterieuze, supergrote doos!
Halverwege de ochtend werd die pontificaal op mijn tafel geplant. 'Openmaken!' luidde de opdracht!
Chinees visjesservies
Alles bij elkaar kostte me dat wel een halfuur. In de doos zaten een heleboel kleinere pakjes. Het leek warempel of Sinterklaas langs was geweest!
Na veel oohs, aahs en geklap stond er op de tafel naast mij - ja, ik had echt een extra tafel nodig voor dit cadeau - een compleet Chinees servies! Als bedankje! De dames had me niets mooiers kunnen geven!
Nu, zoveel jaar later, hebben we nog elke week plezier van dit servies. We gebruiken het steeds als we oosters eten. Sweet memories...
Een paar dagen geleden vormde mijn visjesservies het decor voor één van mijn lievelingsgerechten: krokante speklapjes met een verrukkelijke Chinese saus en gebakken rijst met ei, bosui en wortel.
Het recept voor de Chinese speklapjes gaf ik je laatst al. Nu is het de beurt aan de gebakken rijst. Er is in dit gerecht een hoofdrol weggelegd voor de eieren. Die maken de gebakken rijst bijna romig van smaak!
Maar laat ik bij het begin van het recept beginnen. Eerst moet je er namelijk rijst voor koken. Gebruik een gewone langkorrelrijst. Ik kook die bij voorkeur in mijn, toevallig ook uit Maleisië afkomstige, rijstkoker. Maar als je die niet hebt, is dat geen probleem.
Na het koken moet de rijst helemaal afkoelen. Dat is echt essentieel; anders wordt de rijst plakkerig tijdens het bakken. Maak hem in dit stadium ook wat losser met een vork.
Daarna wordt de rijst kort gebakken in hete olie. Ondertussen klop je de eieren los in een kommetje. De truc is om - met het vuur middelhoog - de geklopte eieren over de rijst uit te gieten. En daarna niet meteen weer te gaan roerbakken. Laat het ei gedurende ongeveer een minuut eerst een beetje stollen.
Er ontstaan zo luchtige clusters van ei met rijstkorrels erin. Na een minuut mag je de rijst voorzichtig een paar keer gaan omscheppen. Het streven is om het ei niet bruin te laten worden, maar wel gaar. En de clusters moeten blijven! Althans, dat vinden wij hier in huis. Want die maken de rijst juist zo vreselijk lekker!
Je maakt het gerecht af door er gesneden bosui, gesnipperde chilipeper en geraspte wortel doorheen te scheppen. Nog één minuut doorwarmen en... aan tafel!
Heb ik je lekker gemaakt? Hieronder vind je het complete recept. Veel plezier ermee!
Nu, zoveel jaar later, hebben we nog elke week plezier van dit servies. We gebruiken het steeds als we oosters eten. Sweet memories...
Gebakken rijst met ei, heel veel zacht en smeuïg ei
Een paar dagen geleden vormde mijn visjesservies het decor voor één van mijn lievelingsgerechten: krokante speklapjes met een verrukkelijke Chinese saus en gebakken rijst met ei, bosui en wortel.
Het recept voor de Chinese speklapjes gaf ik je laatst al. Nu is het de beurt aan de gebakken rijst. Er is in dit gerecht een hoofdrol weggelegd voor de eieren. Die maken de gebakken rijst bijna romig van smaak!
Rijst koken en laten afkoelen
Maar laat ik bij het begin van het recept beginnen. Eerst moet je er namelijk rijst voor koken. Gebruik een gewone langkorrelrijst. Ik kook die bij voorkeur in mijn, toevallig ook uit Maleisië afkomstige, rijstkoker. Maar als je die niet hebt, is dat geen probleem.
Na het koken moet de rijst helemaal afkoelen. Dat is echt essentieel; anders wordt de rijst plakkerig tijdens het bakken. Maak hem in dit stadium ook wat losser met een vork.
Clusters van ei en rijst
Daarna wordt de rijst kort gebakken in hete olie. Ondertussen klop je de eieren los in een kommetje. De truc is om - met het vuur middelhoog - de geklopte eieren over de rijst uit te gieten. En daarna niet meteen weer te gaan roerbakken. Laat het ei gedurende ongeveer een minuut eerst een beetje stollen.
Er ontstaan zo luchtige clusters van ei met rijstkorrels erin. Na een minuut mag je de rijst voorzichtig een paar keer gaan omscheppen. Het streven is om het ei niet bruin te laten worden, maar wel gaar. En de clusters moeten blijven! Althans, dat vinden wij hier in huis. Want die maken de rijst juist zo vreselijk lekker!
Je maakt het gerecht af door er gesneden bosui, gesnipperde chilipeper en geraspte wortel doorheen te scheppen. Nog één minuut doorwarmen en... aan tafel!
Heb ik je lekker gemaakt? Hieronder vind je het complete recept. Veel plezier ermee!
Gebakken rijst met heel veel ei, bosui en wortel
Ingrediënten voor een bijgerecht voor 4 personen:
- 400 gram langkorrelrijst, bijvoorbeeld basmatirijst
- ±7 dl water
- zout
- 8 bosuitjes
- 1 Spaanse peper
- 4 eetlepels zonnebloemolie
- 5 à 6 eieren (naar keuze)
- 150 gram geraspte wortel of zeer fijne julienne van wortel (in de supermarkt vind je deze al kant-en-klaar)
- een scheutje ketjap asin
Bereiding:
- Ik kook mijn rijst het liefst in een rijstkoker. Voor het bereiden spoel ik hem eerst even af in een zeef onder koud stromend water. Daarna mag hij de rijstkoker in samen met het water en een beetje zout. Een dik halfuur later heb ik perfect gekookte rijst. Heb je geen rijstkoker? Hou je dan aan de instructies op de verpakking van de rijst.
- Doe de rijst over in een schaal en maak hem met een vork even los. Laat de rijst helemaal afkoelen voordat je verdergaat met dit recept.
- Snijd de bosuitjes diagonaal in stukjes.
- Verwijder de pitjes en de zaadlijsten uit de Spaanse peper en snipper het resterende vruchtvlees fijn.
- Verhit de olie in een wok of hapjespan met anti-aanbaklaag.
- Doe de rijst in de pan bij de hete olie en schep hem een paar keer goed om. Bak hem totdat alle rijstkorreltjes heet zijn en een beetje glimmen door de olie.
- Klop de eieren los in een schaaltje samen met een snufje zout.
- Giet de eieren in de pan over de rijst. Wil je allemaal losse korrels als eindresultaat? Dan kun je het beste meteen de rijst gaan omscheppen samen met de eieren. Wij vinden het lekkerder om de eieren eerst een beetje te laten garen - zonder dat ze bruin bakken - en dan pas de rijst een paar keer grof om te scheppen. Zo wordt straks een deel van de rijst los en een deel zit in een soort smeuïge clustertjes bij elkaar in stukjes ei. Lekker!
- Als al het ei net gaar is, mogen de bosuitjes, de pepersnippers en de wortelreepjes bij de rijst. Warm de groenten nog een minuut door. Schep de rijst ondertussen af en toe om. De groenten moeten knapperig en ongaar blijven.
- Maak je gebakken rijst helemaal af met een scheutje ketjap asin. Tip: je kunt de ketjap ook op tafel zetten, zodat iedereen zelf de gewenste hoeveelheid kan toevoegen.
- Serveer je rijst met ei, bosui en wortel meteen.
Tips:
- Dit rijstgerecht is lekker bij allerlei oosterse vlees- of kipgerechten, met of zonder saus. In mijn gezin zijn de krokante speklapjes met een Chinese saus op basis van hoisin favoriet!
- Zijn je bosuitjes niet meer helemaal vers en stevig? Leg ze een kwartiertje in een bak met ijskoud water. Daarna zijn ze weer superknapperig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten