Romige aardappel-preisoep met krokante spekjes

Heb jij ook altijd zo'n trek als je thuiskomt uit de kou? Dan is het recept voor deze aardappel-preisoep echt iets voor jou! 

De winterse soep zit vol met gezonde verse groenten. En ja, ook een klein scheutje room; je mag jezelf best wel een beetje verwennen nadat je de sneeuw en de regen hebt getrotseerd, toch?! Een paar lepels krokante spekjes maken je soep helemaal af! 

Schenk jezelf een flinke kom soep in en word weer lekker warm vanbinnen. Geniet!

The proof of the pudding is in the eating

Je kent vast wel de Engelse uitdrukking 'The proof of the pudding is in the eating'. In zijn algemeenheid betekent dat zoiets als 'de praktijk zal het leren'. De gevleugelde woorden zijn multi-inzetbaar.

"Blijft zo'n goedkoop jurkje na het wassen nog wel karmozijnrood?" "Dat vertel ik je aan het einde van de zomer. The proof of the pudding is in the eating!"

"Is P. de gewiekste marketingcollega die we zoeken?" "De verkoopcijfers zullen het uitwijzen. The proof of the pudding is in the eating!"

Letterlijk proeven

Natuurlijk kun je de uitdrukking ook veel letterlijker opvatten. "Proef nou eerst dat dessert maar eens. Dat besef je meteen hoe lekker het is!"

Voor recepten is 'the eating' echt de ultieme test!

Proeven met je ogen

Maar wat als je een recept op een blog tegenkomt? En niet al voorgeschoteld op een bord? Waar moet je dan op afgaan?

Alleen echte, echte culi's zullen antwoorden: lees de tekst en vergelijk hem met je eigen kookervaring. 

Voel je je minder senang in de wereld van de culinaire recepten - en dat geldt voor het overgrote deel van de internet surfers - dan zoek je je toevlucht tot de foto bij het recept. Met de bedoeling om te proeven met je ogen!

Verleiden met een foto

Aha! Nu zijn we aanbeland op de plek waar ik je naartoe wilde leiden: nu vraag ik je je eens te verplaatsen in een foodblogger. De blogger die jou wil verleiden zijn of haar recept daadwerkelijk te maken. In mij dus. 😉

Wat is de eerste voorwaarde waaraan jij in die situatie moet voldoen om je lezers aan boord te krijgen? Je moet een foto aan je tekst toevoegen!

Een foto met smaakinformatie 

En niet zomaar een foto, maar een foto met zo veel mogelijk smaakinformatie. Een foto waaraan een geïnteresseerde bijna kan afzien, dat hij of zij dat gerecht lekker gaat vinden. Kortom dat hij hét recept gevonden heeft! 

In mijn blog van vandaag heb ik het stylen van een informatieve foodfoto als onderwerp gekozen; meer specifiek een informatieve sóepfoto. Logisch, want het recept hieronder betreft een soep! 

Hoe style jij als blogger een soepfoto, die je websitebezoeker (meer dan) genoeg informatie geeft om de stap te wagen je recept eens uit te proberen?

De consistentie van een soep kan hij op een foto vaak al snel zien; daar hoef jij als foodstylist dus niet veel aandacht aan te besteden. Is een soep dik, dan oogt het oppervlak niet glad. Door een mooi heldere bouillon ziet iedereen de bodem van het bord doorschijnen. Bovenop een vette soep drijven allemaal vetkringetjes. Je lezer ziet, hij maakt zijn keuze en 'check!'.

Voorbeeld: op onderstaande foto zie jij meteen hoe dik mijn erwtensoep is.

Info die niet op de foto wil...

De vulling van een soep levert een foodstylist meer problemen op. Probeer het maar eens uit: strooi wat stukjes groente of spekjes in een soep. Wat doen die? Die zakken onverbiddelijk naar de bodem... En daar sta je dan als fotograaf: je soepinformatie wil niet op de foto! 

De oplossing: je foodbloggerstrukendoos opentrekken! Laten we de verschillende soorten soepen die je zou willen fotograferen eens de revue laten passeren. 

Heldere bouillon met vulling in een ondiep bord

Een heldere bouillon met inhoud is vrij makkelijk te fotograferen. Mits je als stylist kiest voor een ondiep bord. Als soepreceptenzoeker kijk je door zo'n doorzichtige soep heen en ziet meteen alle lekkere goodies zitten! 

Voorbeeld: mijn sherrybouillon met Hollandse garnalen en omeletruitjes. Om het plaatje nog informatiever te maken, heb ik er zelfs een schaaltje met extra garnalen naast gezet! 

Volgende week geef ik je het recept voor een goedgevulde oosterse bouillon. Je kunt hieronder op de foto nu al zien wat er precies in die soep gaat! Slaagt de foto in zijn opzet? Vind je soep aantrekkelijk? Nog even wachten...

Vul je diepe soepkom met héél veel ingrediënten

Een meer rustieke soep hoort wat mij betreft niet in een bord, maar in een kom. Ook al is je bouillon nog zo helder, in een diepe soepkom zal een kijker een normale hoeveelheid vulling vaak niet goed zien zitten. 

Daarom gaat er in mijn foto-soepkom ook geen normale hoeveelheid vulling, maar een supergrote hoeveelheid! In het midden van de kom bouw ik als het ware een hele berg van vulling! En dat laat jou niet alleen precies zien wat er in mijn soep gaat; de overdaad aan lekkers laat je ook nog eens extra watertanden, toch?! Dat wil jij als foodblogger ook bereiken!

Een paar voorbeelden: wat vind je van mijn Italiaanse tomaten-groentesoep met tortellini en Italiaans gekruide gehaktballetjes? Of mijn Thaise currysoep met noedels, kip en knapperig verse groenten? 

Extra tip: ik houd voor groentesoepen altijd een paar stukjes groente achter die ik niet helemaal gaar, zodat ze hun mooie heldere kleur behouden. Die mogen helemaal boven op de top van mijn vullingberg! 

Voor de echte fijnproevers onder de foodfotografen: een likje olie strategisch aangebracht op één van de bergtopingrediënten doet ook wonderen voor de aantrekkingskracht van je foto. Zo kun je een paar slim geselecteerde details letterlijk tot een shining middelpunt promoveren! 

Een dikke soep met weinig vulling

Helaas, niet elke soep is helder en niet in elke soep gaat zo veel vulling, dat je er in je soepkom een bergje van kunt bouwen... 

Denk aan een soep met maar een paar blokjes chorizo erin of wat spekjes. Denk aan mijn aardappel-preisoep van vandaag. Dat is echt geen hele spekjesberg met een klein beetje soep eromheen.

Voor zo'n soep komen bij mij de echte (nep)trucs uit de kast! Zo'n soep schreeuwt namelijk om een oneetbaar bergje, waar de vulling listig bovenop gelegd kan worden. Een oneetbaar bergje dat je als kijker toch niet ziet, juist omdát de soep niet helder is. Handig! 

Wat ik gebruik als oneetbaar bergje? Bekijk dat op de foto hieronder. Daarop zie je als het ware het skelet van mijn aardappel-preisoepfoto. De naakte waarheid!

In mijn soepkom leg ik boven op elkaar een aantal glazen dekseltjes. In mijn geval van wekglaasjes. Dat de dekseltjes van glas (of aardewerk) zijn is belangrijk: dan gaan ze niet drijven als ik de kom vul met soep. Dat de dekseltjes dun zijn is ook praktisch: zo kan ik de hoogte van mijn bergjes makkelijk aanpassen aan elke soepkom die ik in huis heb. 

Wil je nog een foto zien waar een oneetbaar bergje in zit? Hieronder mijn pompoensoepfoto. Zie jij de wekglasdekseltjes onder de chorizoblokjes en de pompoenpitten zitten? Ik hoop het niet! 

Overigens voel ík me naar mijn blogbezoekers niet schuldig over mijn foto-verleidingstechnieken. Die proeven heus geen verschil tussen wel of niet naar de bodem van de soepkom gezakte ingrediënten. Vaak adviseer ik ze bovendien om voor een representatief etentje een paar ingrediënten achter te houden en die los in amusekommetjes naast elke soepkom te serveren! Zie de foto van mijn aardappel-preisoep.

Het recept voor aardappel-preisoep

Leuk zo'n sneaky inkijkje in het foodbloggersbestaan. Misschien heb je er ooit nog eens wat aan, misschien ook niet. Maar je kwam natuurlijk voor mijn recept voor aardappel-preisoep! 

In die soep gaat echt een fikse hoeveelheid prei. Veel meer nog dan op de - nee, haha, niet van een dubbele bodem voorziene - foto hieronder. Een verse, gezonde soep dus! Heerlijk bij dit koude winterweer!

Laat je me na 'the eating' in een commentaar onder dit blog horen hoe 'the proof of the pudding' uitviel?

Hoe maak je aardappel-preisoep met krokante spekjes?

Ingrediënten voor een voorgerecht voor ±6 personen of een maaltijdsoep voor 3 à 4 personen:

• 1 ons ontbijtspek in dunne plakjes
• 1 eetlepel margarine
• 500 gram kleingesneden en goed gewassen prei (gewicht na het wassen)
• 2 bosuitjes, in ringetjes gesneden
• 1 eetlepel grof gehakte bladselderij
• 300 gram blokjes van kruimige aardappels
• ±1,2 liter rundvleesbouillon (kan van blokjes)
• ±1 eetlepel worcestersaus
• zout en versgemalen zwarte peper
• 1/8 liter slagroom (ongeklopt en ongezoet)
• 200 gram uitgebakken gerookte spekjes
• eventueel nog wat fijngehakte bladselderij of een paar selderijblaadjes voor de garnering

Bereiding:

1. Snijd het ontbijtspek in reepjes en bak deze in een soeppan krokant in de margarine.
2. Fruit de bosuitjes en de prei op het laatst ±5 minuten mee.
3. Voeg dan de bladselderij, de aardappelen en 3 deciliter van de bouillon toe. Kook de groenten in ongeveer een halfuur door en door gaar.
4. Pureer het preimengsel in de foodprocessor/blender of met behulp van een staafmixer totdat er een dikke, egale, gebonden brij ontstaat.
5. Verhit de soep en roer er beetje bij beetje de rest van de bouillon doorheen.
6. Maak de soep op smaak met de worcestersaus, ruim versgemalen zwarte peper en eventueel nog wat zout.
7. De aardappel-preisoep is nu al lekker, maar hij wordt wat luxueuzer als je er nog 1/8 liter slagroom doorheen roert...
8. Verdeel de soep over de borden/soepkommen en garneer elke portie met wat spekreepjes en eventueel een beetje bladselderij voor de kleur. 

Tips:

1. Je kunt de soep tot en met stap 7 ruim van tevoren voorbereiden. Warm het gerecht vlak voor de maaltijd even op.
2. Wil je je soep extra aantrekkelijk serveren? Zet dan naast elke soepkom een amusekommetje met nog meer krokante spekjes. Die kan iedereen dan zelf in zijn soep scheppen!
3. Wij eten deze aardappel-preisoep vaak als maaltijdsoep. Ik geef er dan bagel chips bij, die ik niet op smaak maak met basilicum en knoflook (zoals in het oorspronkelijke recept op mijn blog), maar met wat olijfolie, zout (strooi dit voor het roosteren over de chips) en pimentón-flakes. De flakes voeg ik pas vlak voor het serveren toe.